Aslında hayatımız bir renk... Sevinçlerimiz bir renk, acılarımız bir renk, umutlarımız, heyecanımız bir renk. Hepsine tek tek sahip çıkın. Hepsini tek tek bir anne şefkatiyle sevin... Sonra bir renk cümbüşü yaratın, orada boğulun. Çünkü mutluluk orada. Rengin varsa mutlusun işte. Mavisiyle, sarısıyla, kırmızısıyla... Hepsiyle beyazsın. Safsın,temizsin... Kirletmemişsin rengini... Gülümse.
Yaşamın renklerini verseler elime, hükmetsem tüm bu ahenge... Boyasam her gün değişik bir renge. Bir ışık demeti gibi yükselsem gökyüzüne. Varolsam uçsuz bucaksız derinliklerinde. Bir yol göstersem yolunu kaybetmişlerse. Kelebek yapsam hepsini... Hep beraber yakalasak rengi tutsak kanadından çevirip yüzümüze doyasıya öpsek.
