11 Haziran 2016 Cumartesi

kanadı kırık kuş

Eskiden evde tek kaldığımda buna sevinir, en sevdiğim müziği açar ve mutlulukla dans ederdim.
O halim gözümün önüne gelince buruk bir tebessüm ediyorum istemeden.

Bunun benim için nasıl derin bir anlamı olduğunu bir bilseniz
Ne kadar masum ve saf...
Kederin ne olduğunu bilmediğimiz zamanlar...

Hayatın ne olduğunu anlamadığımız zamanlar.
Ben istiyorum ki zaman hep o mutlulukla dans ettiğim yerde kalsın.
İnsanların masum olduğuna , yalanın olmadığına,çıkarsız dürüstlüğe, iyiliğe, alçakgönüllülüğe inandığım.
Dilimizden eksik olmayan hep bir kelime; keşke...
Şimdilerde ben 
yıkılmıyorum ama çok da sağlam basıyorum diyemem.
Fakat çabalıyorum.
Mühim olan bu olsa gerek.
Hayatın acımasızlığına karşı dik,dürüst,masum,iyi ve insan olarak karşı duruyorum burada.
Tıpkı rüzgara karşı direnen bir kuş gibi...
ne demiş Füruğ: Kuş ölür sen uçuşunu hatırla...

10 Haziran 2016 Cuma

İçimizden bir insan

Yazıma başlarken;
şarkı yüreğine dokunsun...
aslında uzun süredir yazmak isteyip bir türlü klavyenin başına oturamıyordum. 
içimde öyle fırtınalar kopuyor ki tarifi yok, 
sözcüklerin duygularıma karşılıksız kaldığı zamanlardayım.
Kimim ben? Ne istiyorum?
 ve önemlisi bu yaşadıklarımı hakediyor muyum cidden?
Suçlu muyum? haksız mıyım?
İnsan içindeki kötülükleri göremiyor mu?
İnsan kendi içinde yüzleşince mi yüreğinin masum olduğuna inanıyor?
ve ben
 nereden geldiğimizi bilmem ama nereye gittiğimizi çok iyi anlıyorum...
Yaşam...
Yaşadıklarım...
son birkaç gündür üzerinde baya düşündüm.
Anılarım gözümün önünden bir perde gibi akıp giderken ben sadece seyirciyim.
Neden yanlış kişi olma ihtimalini bir kez olsun düşünmeden seviyoruz.
Aşk mı bu? Yoksa...
Yaşayacaktın al dersine otur köşene sınanıyorsun mu diyor birileri?
"Seni dağladılar, değil mi kalbim,
Her yanın içi su dolu kabarcık.
Bulunmaz bu halden anlar bir ilim;
Akıl yırtık çuval, sökük dağarcık."
Daha kaç kere dağlanacak bu yürek? Yetmedi mi, bitmedi mi hala?
Ben bu yüreğin altında ezilmeye başladım artık. Kaldıramaz oldum, ölmek için yalvarır oldum...
Hayır olayı dramatikleştirmiyorum. 
İnanın dostlarım ben her gece bunun için dua ediyorum.
Hayatımda en çok değer verdiğim kavram paramparça olmuş,
inci taneleri gibi dağılmışız, kırılmışız, ayrılmışız...
Yüreğimin cam kırıkları ruhuma batar kanatır yaramı.
Ben yaşadıklarımın seyircisi,
yüreği dağlanmış,
Ben yalnız, yapayalnız...


İçerdeyiz, kendimiz dahil her şeyin dışında

Dışardayız; sarı güneşin altında, caddelerde, parklarda, kafelerde... Tekerleri dönüyor arabaların tekerleri duruyor, ışıklar renk değiştir...